რელიგია და კულტურა 

მდებარეობა და საზღვრები
 
საქართველო ევროპისა და აზიის გასაყარზე, კერძოდ, კავკასიაში მდებარეობს. დასავლეთიდან მას ესაზღვრება შავი ზღვა, ჩრდილოეთით — რუსეთის ფედერაცია, სამხრეთ-აღმოსავლეთით —აზერბაიჯანი, სამხრეთით — სომხეთი და თურქეთი.
საქართველო იმ უძველეს სატრანსპორტო გზაჯვარედინზე მდებარეობს, რომელიც აკავშირებდა და აკავშირებს ჩრდილოეთისა და სამხრეთის, დასავლეთისა და აღმოასვლეთის ქვეყნებს. სწორედ მასზე გადიოდა ევროპა -აზიის დამაკავშირებელი სატრანსპორტო მაგისტრალი – ძველი აბრეშუმის გზა.
საქართველო შავი ზღვით უკავშირდება შავიზღვისპირეთის ქვეყნებს, ხოლო ბოსფორისა და დარდანელის სრუტეებით – ხმელთაშუა ზღვის აუზის ქვეყნებს; გიბრალტარის სრუტით შესაძლებელია კავშირი მთელს მსოფლიოსთან, მდინარე დუნაის მეშვეობით კი – აღმოსავლეთ და ცენტრალურ ევროპის ქვეყნებთან.
საქართველო წარმომადგენლობითი დემოკრატიაა, ორგანიზებული როგორც უნიტარული, ნახევრად-საპრეზიდენტო რესპუბლიკა. ქვეყანა ამჟამად რამდენიმე საერთაშორისო ორგანიზაციის წევრია, მათ შორის გაეროს, ევროპის საბჭოს, სუამის, მსოფლიო სავაჭრო ორგანიზაციისა და შავი ზღვის ეკონომიკური თანამშრომლობის.
რელიგია
 
საქართველოში ქრისტიანობის გავრცელება უკვე I საუკუნიდან დაიწყო, ქრისტიანობა აქ იქადაგეს ქრისტეს მოწაფეებმა: წმ. ანდრია პირველწოდებულმა, წმ. სვიმონ კანანელმა და წმ. მოციქულმა მატათამ. ხოლო, სრულიად საქართველოში ქრისტიანობა მე-4 საუკუნის 30-იან წლებში შემოვიდა. ქართველთა განმანათლებლად წოდებული წმინდა ნინო (კაბადოკიელი).
კულტურა
საქართველოს კულტურას საუკუნეების განმავლობაში აყალიბებდა მძიმე, თუმცა მრავალფეროვანი ისტორია, მდიდარი ტრადიციები, ძლიერი ეროვნული თვითშეგნება, ქართულ ენაზე შესრულებული ლიტერატურული მოღვაწეობა ქართულ ანბანზევე დაფუძნებული.
ქართული დამწერლობა მიეკუთვნება იბერიულ-კავკასიურ ენათა ჯგუფს. სულ ქართულ ენაში არსებობს სამი დიალექტი: ქართველური, სვანური და მეგრული (იგივე ლაზური).
აღსანიშნავია, რომ ქართული დამწერლობა არის ერთ-ერთი მსოფლიოს 14 დამწერლობათა შორის. ერთ-ერთი ქართველი ისტორიკოსი გვამცნობს, რომ ქართული ანბანი შეიქმნა III საუკუნეში და მის ფუძემდებლად მიჩნეულია ერთიანი საქართველოს პირველი მეფე ფარნავაზი.
საქართველოს კულტურა 4000 წლისაა. არქეოლოგიური გათხრებით დადასტურდა, რომ საქართველოში იყო მეტალურგიული ცენტრი. ამის მტკიცებულებაა არქეოლოგიური გათხრების შედეგად აღმოჩენილი ოქროს ლომი, ოქროს და ვერცხლის თასები თრიალეთიდან. ძვირფასეულობა ახალგორიდან არის საქართველოს ხელოვნების ნიმუში.
საქართველოში ხელოვნების და არქიტექტურის ახალი ერა დაიწყო ქრისტიანობის მიღების შემდეგ. განვითარების მაღალ საფეხურს მიაღწია სხვდასხვა დარგმა, ფრსკების მხატვრობამ, ხატწერამ, მომინანქრებამ.
IV საუკუნიდან განვითარდა საეკლესიო მშენებლობის ორი ძირითადი ფორმა, ცენტრალურ გუმბათოვანი და ბაზილიკა.
ბოლნისის სიონი და მცხეთის ჯვრის მონასტერი არის შუა საუკუნეების არქიტექტურის შესანიშნავი მაგალითი. საქათველოსთვის ოქროს ხანა იყო XI-XII საუკუნეები. უკვდავი არქიტექტურული ნიმუშები აშენდა X-XIII საუკუნეებში. ბაგრატის ტაძარი, ოშკი და ხახული (თურქეთის ტერიტორიაზე), გელათი, სვეტიცხოველი, სამთავისი, ალავერდი.
ქართული მუსიკა მსოფლიოს ბევრ ქვეყანაშია ცნობილი. მუსიკალური თეატრები საქართველოს სხვადასხვა ქალაქებში, მუსიკალური სკოლები და რაც მთავარია, სიმფონიური ორკესტრის არსებობა – მკაფიო დადასტურებაა ქართული მუსიკის სიძლიერისა.
ქართულ მუსიკას სწრაფი განვითარებისათვის დიდი პოტენციალი აქვს. ხელნაწერები გვაძლევენ ინფორმაციას ორიგინალური რიტუალების შესახებ, რომლებიც საქართველოს ტერიტორიაზე მცხოვრები ტომების მიერ მუსიკის თანხლებით სრულდებოდა. არქეოლოგიური გათხრების შედეგად აღმოჩენილია ანტიკური ხანის ისეთი ინსტრუმენტები, როგორიცაა: სალამური, ჩანგი და სხვა. კოლხებისა და იბერიელების მუსიკის მნიშვნელობაზე ყურადღებას ამახვილებდნენ ბერძენი ისტორიკოსები: ქეროდიტე, სტრაბონი და სხვები.
ქართული მრავალხმიანი მუსიკა ანტიკური ხანიდან იღებს სათავეს და დღემდე არის შემორჩენილი. საქართველოს ყველა კუთხეს აქვს საკუთარი მუსიკალური ტრადიციები, დიალექტი და წარმოდგენის მანერა. არცერთ მათგანში არ მეორდება ერთნაირი ინტონაცია და ჰარმონიულობა. ეს არის სტილი, რომელიც სამი ფორმით არის წარმოდგენილი.
დაგვიტოვეთ კომენტარი