ყინწვისი, რუისი

მარშრუტი : ყინწვისი, სამწევრისი, რუის-ურბნისი
სახეობა : კულტურული, შემეცნებითი.
სატრანსპორტო საშუალება: მიკრო-ავტობუსი
ხანგრძლივობა: 1 დღე (გასვლა შეთანხმებით)
კვება : ერთჯერადი
მანძილი: 180 კმ.

ფასი: — ლარი

ყინწვისის მონასტერი მდებარეობს ქარელის რაიონში,  სოფელ  ყინწვისიდან რამდენიმე კილომეტრში, მდ.ძამას ხეობის ერთ-ერთ მაღლობზე.  იგი  დაარსებულია  XII-XIII საუკუნეების  მიჯნაზე  სამეფო კარის ბრძანებით. კომპლექსი შედგება რამდენიმე ნაგებობისგან. მთავარ ნაგებობას წარმოადგენს წმ.ნიკოლოზის სახელობის ცენტრალურგუმბათოვანი ტაძარი, რომელიც XII-XIII საუკუნეების მიჯნით თარიღდება.

         ყინწვისის მხატვრობა უნიკალურია. XIII საუკუნის დასაწყისში თამარ მეფის პირვლი ვეზირის მწიგნობართ-ჭყონდიდელ  ანტონ  გლონისთავისძის დაკვეთით მოიხატა  წმინდა ნიკოლოზის ტაძარი. ტაძრის შესასვლელის მოპირდაპირე მხარეს გამოსახულნი არიან ისტორიული პირნი  ჩრდილოეთით – გიორგი III, თამარი  და  ლაშა-გიორგი, სამხრეთით  ანტონ  გლონისთავისძე ეკლესიის მოდელით   ხელში.  ტაძრის მოხატულობაში წარმოდგენილია სხვადასხვა წმინდანთა გამოსახულებები. დასავლეთ კედელზე გამოსახულია წმ.ნიკოლოზის ცხოვრების სცენები, აქვეა იოანე ზედაზნელისა და დავით გარეჯელის გამოსახულებები.
სამწევრისის გუმბათოვანი, წმინდა გიორგის ტაძარი (ჯვრის მონასტრის სახელითაა ცნობილი).
ეს პატარა ეკლესია მაღალგუმბათიანია. შიგ და გარეთ მოპირკეთებულია თლილი ქვით. 1940 წლის მიწისძვრამ სამწევრისი ძლიერ დააზიანა.
რუისის ღვთისმშობლის სახელობის ტაძარი მდებარეობს საქართველოში, შიდა ქართლის მხარეში, ქარელის მუნიციპალიტეტში, მისგან აღმოსავლეთით მდებარე სოფელ რუისის ცენტრში. ზღვის დონიდან 670 მეტრი, ქარელიდან 5-7* კილომეტრი… *სოფელი მდიდარია არქიტექტურული ძეგლებით. სახელწოდება “რუისი” წარმოდგება სიტყვა “რუ” – დან. ვარაუდობენმ რომ იგი ანტიკური ხანის ქალაქ ურბნისის ერთ ერთი სამიწათმოქმედო რაიონი იყო. შუა საუკუნეებში რუისში საეპიკოპოსო კათედრა იყო. რუისი ძველ ქართულ კულტურულ – საგანმანათლებლო კერასაც წარმოადგენდა.
ურბნისი საქართველოს ერთი უძველესი ქალაქთაგანია, რომელიც ხშირად იხსენიება მატიანეებში. საქართველოს სახ. მუზეუმის არქეოლოგიურმა ექსპედიციამ გამოავლინა ნაქალაქარის ნაშთები –  გალავნები, კოშკები, აბანო, არხები, საცხოვრებელ ნაგებობათა ნარჩენები და სხვ… ვახუშტი ბატონიშვილის ცნობით, ურბნისი ქალაქად იყო მურვან-ყრუს შემოსევამდე, ე.ი. VIII ს-მდე. ეს ვაკე ადგილია ერთი შემაღლებით, რომელსაც ხიზანაანთ გორას უწოდებენ. გათხრებმა ხიზანაანთ გორაზე გამოავლინა რამდენიმე ქრონოლოგიური ფენა – ადრებრინჯაოს ხანიდან ადრეულ ფეოდალურ ხანამდე. ადრეფეოდალური ხანის გალავანი, რომელსაც VI ს-ით ათარიღებენ, სიგრძით, 2 კმ-მდეა. გალავანი ალიზისა იყო, კოშკებით გამაგრებული (მდინარის მხარეს, სადაც ციცაბო 25 მეტრიანი ნაპირია, კოშკები არ იყო. ნამდვილად ეს კოშკები არც არის, რადგანაც მხოლოდ ერთი სართულისა და ბანისგან შედგება). კოშკები შიგნიდან კედლის ხაზში ზის, გარედან კი ნახევარწრიულ შვერილებს ქმნის (მათ შორის მანძილი საშუალოდ 65 მ. აღწევს). ყველაზე მნიშვნელოვანი იყო სამხრეთ – დასავლეთის კუთხის კოშკი, რომლის გეგმაშიაც ექვსი ოთახი გაირჩევა. მათი განლაგება გარკვევით გააზრებულია: შუა ღერძზე მცირე ტალანი და გრძელი დარბაზია, სხვა ოთახები – ორ-ორი მარჯვნივ და მარცხნივ – დაახლოებით სიმეტრიულადაა განთავსებული. ურბნისის მკვლევართ მიაჩნიათ, რომ ოთახების გადახურვა ბრტყელი უნდა ყოფილიყო: კოჭები, ხის ფენილი, თიხ. ბანს საბრძოლო ფუნქცია ჰქონდა. აქ კედელში ჩართული კიბით ადიოდნენ. კოშკის კედლებში სათვალთვალო სარკმლები იყო დატანებული. ქალაქის გალავნის ჭიშკრები აღარაა დარჩენილი და მათი ადგილი შეიძლება მხოლოდ ვივარაუდოთ. გალავანი და ქალაქი ხანძრისაგან დაიღუპა. ალბათ სწორედ მურვან ყრუს შემოსევის დროს. ამის შემდეგ გალავანი აღარ აღუდგენიათ, მაგრამ ქალაქის დასაცავად გაუკეთებიათ მიწაყრილი და თხრილი. აბანო ძლიერ დაზიანებულია, მაგრამ ჩანს, რომ აქაც ორი სართული იყო და ქვემო სართულში, თბილი და ცხელი აბანოების ქვეშ, კალორიფერი ჰქონდათ მოწყობილი. ქალაქის წყლით მომარაგებისათვის გაყვანილი იყო კერამიკული წყალსადენი. სასმელი წყაროებიდან მოედინებოდა, სარწყავი და სხვა სამეურნეო საჭიროებისათვის – ლიახვიდან.

ტ უ რ ი ს ტ უ ლ ი    კ ო მ პ ა ნ ი ა
W a l k e r / ვოლქერი
ოფისი:  +995 551  211355

ელ-ფოსტა:   georgianwalkers@gmail.com
სკაიპი:
georgian.walkers
ვებ-გვერდი:  www.walker.ge

Facebook Comments Box

Leave a Comment