ანტარქტიდა (ბერძნ. ἀνταρκτικός საპირისპირო არქტიკის) — კონტინენტია დედამიწის სამხრეთ გეოგრაფიული პოლუსისგარშემო. დედამიწის ყველაზე ცივი ადგილი და თითქმის სრულად დაფარული ყინულით, რომლის სისქეც 1.6 კილომეტრს (1 მილი) აღწევს. ამასთან ის დედამიწის უდიდესი უდაბნოა. მას გარს აკრავს სამხრეთის ოკეანის წყლები (აგრეთვე ცნობილი როგორც ინდოეთის, წყნარი და ატლანტის ოკეანეების სამხრეთი ნაწილები). კონტინენტის ფართობი შეადგენს 12.4 მლნ კვ. კმ (ასევე 1.6 მლნ. კვ. კმ. შეადგენს შელფური ყინულები).
ანტარქტიდა აღმოჩენილ იქნა 1820 წლის 16 (28 იანვარს) რუსეთის ექსპედიციის მიერ ფადეი ბელინსგაუზენისა და მიხაილ ლაზარევის მეთაურობით, რომელიც კონტინენტთან 69°21′ ს. გნ. 2°14′ დ. გრ. კოორდინატებთან მიუახლოვდნენ (ამჟამიდელი ბელინსგაუზენის ყინულოვანი შელფის რაიონში).
ანტარქტიდა უზარმაზარი გაყინული კონტინენტია. აქ ცხოველთა მხოლოდ რამდენიმე სახეობას შეუძლია არსებობა. კონტინენტის ნაპირებთან სელაპები და პინგვინები ცხოვრობენ, ხოლო ოკეანე თევზითაა მდიდარი. ყინულოვან წყალში დედამიწის უდიდესი ცხოველი, ლურჯი ვეშაპი დაცურავს. ანტარქტიდას მუდმივი მოსახლეობა არ ჰყავს, თუმცა ზოგი მეცნიერი აქ რამდენიმე თვის განმავლობაში ცხოვრობს და კვლევებს ატარებს.
